Veranderen is lastig, dat geldt voor iedereen. Ik ben nu zelf bezig met de verandering binnen mijn bedrijf om een deel van de uitvoerende werkzaamheden los te laten en over te stappen naar de coachingstrajecten. Ook dat is een verandering wat het nodige los maakt bij mezelf. In mijn situatie is dat hoofdpijn, me onzeker voelen en de neiging hebben om mezelf op de achtergrond te zetten. Weg duiken in mijn dagelijkse werk en verder niets.
Maar als ik dan toch even de rust pak en ga voelen wat wil ik nu echt? Dan wil ik echt die verandering doorzetten. Ik voel dat dit de weg is die ik mag gaan bewandelen, de structuur die ik dagelijks toepas om daar andere ondernemers mee te gaan helpen. Ik sta voor de volle 100% achter deze keuze. Ik zie het plaatje ook wel helemaal voor me. Waarom voel ik me dan zo onrustig en onzeker? Dat is de verandering. Het heeft tijd nodig om te wennen aan een nieuwe manier van werken.
Het was altijd veilig en vertrouwd achter de schermen bezig te zijn voor mijn klanten, nu mag ik naar de voorgrond. Zichtbaar worden en hierin de leiding nemen. Dat is een stap buiten mijn comfortzone. Begin dit jaar heb ik een blog geschreven over dat mijn goede voornemen voor dit jaar zou zijn om mezelf kwetsbaar op te stellen. Dan moet ik mezelf er ook aan houden en durven laten zien dat ik zelf ook best worstel met de huidige verandering binnen mijn bedrijf.
Hoe fijn is het om dan even te kunnen sparren met een coach, in mijn geval met mijn coach Chanthal Haagendoorn, even bespreken waar je tegenaan loopt en iemand die je weer motiveert om toch door te gaan.
Groeien doe je buiten je comfortzone dus zullen we steeds die stap moeten zetten willen we iets veranderd zien in ons leven.
Wat voor mij geldt, is natuurlijk ook zo bij mijn klanten. Als je gewend bent om chaos te hebben is het best heel lastig om de stap naar gestructureerd werken te zetten. Ook al wil je nog zo graag, de verandering op zich doet iets met je. Als je blijft doen wat je nu doet dan zal er nooit iets veranderen, dus het is een proces waar we doorheen moeten. Je mag het aankijken en doorleven. De beloning daarna is des te groter. Je mag trotst zijn op jezelf dat je ondanks de weerstand stappen hebt gezet.
Ik ga ondanks mijn onrustige gevoel toch door met mijn eigen proces, mezelf zichtbaar maken en geloven in het plaatje wat ik voor ogen heb met mijn bedrijf. Die keuze maakt me nu al weer trots.
Wat is jouw grootste worsteling? Wat is voor jou een stap buiten je comfortzone?